Citroen Saxo VTS
ΙΚΑΝΟ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΟι Δοκιμές Μακράς Διαρκείας, που έχουμε καθιερώσει τα
τελευταία χρόνια, είναι ο καλύτερος τρόπος ώστε να διαπιστώσουμε από πρώτο
χέρι την ποιότητα κατασκευής και την αξιοπιστία ενός αυτοκινήτου.
Όμως η μακρά συμβίωση με ένα καινούριο μοντέλο είναι και μια πολύ καλή
ευκαιρία για να δώσουμε πιο πλήρη και πιο ολοκληρωμένη εικόνα του χαρακτήρα
ενός αυτοκινήτου, καθώς και την εντύπωση που αφήνει στον καθημερινό χρήστη,
όταν περάσει ο αρχικός ενθουσιασμός και η περιέργεια του καινούριου.
ΤΟ ΣΑΞΟ VTS είναι ένα αυτοκίνητο που αλλιώς το περιμέναμε (πριν
παρουσιαστεί), και αλλιώς μας προέκυψε.
Κάποιος που θα είχε στο μυαλό του το ΑΧ GΤi, θα συνδύαζε ίσως και με το 106
Rallye 1,6 (που είχε κυκλοφορήσει στη χώρα μας πριν φτάσει εδώ το «γρήγορο»
Σαξό), και θα περίμενε από τη Σιτροέν ένα μικρό αυτοκίνητο με έμφαση στην
οδηγική απόλαυση εις βάρος της άνεσης, της εργονομίας, της οικονομίας
καυσίμου και της ευχρηστίας μέσα στην πόλη.
Ήταν λοιπόν ίσως αναπάντεχο για πολλούς το γεγονός ότι το Σαξό αποδείχθηκε
πιο πολύ «μικρή Ξαντιά» (ή Ξαρά, τώρα που είδαμε και το νέο μικρό/μεσαίο
της Σιτροέν) παρά «καινούριο ΑΧ».
Στην πρώτη δοκιμή του Σαξό VTS κρίναμε ίσως λίγο αυστηρά τις επιλογές των
γάλλων μηχανικών, σωστά όμως (όπως αποδείχθηκε και ύστερα από ένα χρόνο
επιτυχημένων πωλήσεων) είχαμε υποθέσει ότι η επιλογή τελικά δεν ήταν διόλου
τυχαία.
Απλά, οι «αδελφές» εταιρίες του γκρουπ PSA φρόντιζαν να καλύψουν όλο το
εύρος της αγοράς, παρουσιάζοντας αυτοκίνητα που δε συγκρούονται μεταξύ
τους, αλλά μάλλον αλληλοσυμπληρώνονται για να καλύψουν ένα πολύ μεγαλύτερο
εύρος πιθανών αγοραστών από τη μία ή την άλλη πλευρά.
Με πολύ απλά λόγια, όποιος ήθελε αυτοκίνητο μόνο και μόνο για να «στρίβει»,
αγόρασε το Πεζό και βρήκε αυτό ακριβώς που θα ήθελε. Όποιος από την άλλη
ήθελε να ταξιδεύει στο εθνικό και επαρχιακό οδικό δίκτυο πολύ γρήγορα αλλά
και άνετα, με ικανότητα που θυμίζει αυτοκίνητο σαφώς μεγαλύτερης κατηγορίας
και κόστους, απέκτησε το αντίστοιχο Σιτροέν, και σίγουρα δεν το μετάνιωσε.
Όλοι ικανοποιημένοι λοιπόν, και οι Γάλλοι της PSA πλουσιότεροι(;).
Για να συνεχίσουμε λίγο ακόμα την άτυπη συγκριτική αναφορά στα συγγενή αυτά
μικρά γαλλικά αυτοκίνητα, θα λέγαμε ότι το 106 Rallye (ή και το GTi, αν
θέλει κανείς να διαθέσει τα παραπάνω χρήματα) είναι αυτοκίνητο που το
ερωτεύεσαι κεραυνοβόλα μέσα στα πρώτα πεντακόσια μέτρα, μόνο και μόνο από
την ακρίβεια και την αμεσότητα του τιμονιού και όλων των χειριστηρίων.
Από την άλλη, το Σαξό VTS είναι αυτοκίνητο που σε κερδίζει σιγά σιγά, με
την ώριμη και ολοκληρωμένη του προσωπικότητα αλλά και με τις πραγματικά
πολύ μεγάλες δυνατότητες.
Ξεκινήσαμε μάλλον ψύχραιμα την εξάμηνη Δοκιμή μας, όταν όμως ήλθε η στιγμή
του αποχωρισμού, ξαφνικά συνειδητοποιήσαμε ότι το Σαξό θα μας λείψει πολύ
περισσότερο απ? ό,τι θα φανταζόμασταν.
Δεν είναι υπερβολή αν σας πούμε ότι ποτέ δεν υπήρξε άλλο «σούπερ μίνι» που
να ήταν τόσο εύχρηστο και ξεκούραστο στις καθημερινές μετακινήσεις ρουτίνας
μέσα στην πόλη, και ταυτόχρονα τόσο γρήγορο, ασφαλές και άνετο στο ταξίδι
σε ανοικτούς δρόμους. Σύμφωνοι, μπορεί να μην είναι «το απόλυτο» σε
κλειστές διαδρομές με δύσκολες στροφές και γλιστερό οδόστρωμα, και εκεί
όμως «χάνει» μόνο από ελάχιστα και κορυφαία δείγματα του ανταγωνισμού.
Σε μια ολόκληρη εξάμηνη δοκιμή κάνεις στο τέλος τον απολογισμό, συγκρίνεις
τα χιλιόμετρα που πέρασες στρίβοντας «στο όριο», τα συγκρίνεις με το
συνολικό αριθμό χιλιομέτρων που διανύθηκαν σε όλων των ειδών τις συνθήκες,
και καταλαβαίνεις ότι η λέξη «συμβιβασμός» δεν έχει πάντα? υβριστικό
χαρακτήρα.
Το VTS είναι ένας συμβιβασμός με προσόντα: όταν αφαιρείς λίγο από έναν
τομέα, προσθέτεις πολύ περισσότερα σε κάποιους άλλους τομείς, και το τελικό
αποτέλεσμα είναι συνολικά τόσο καλύτερο, που είναι δυνατόν να πείσει ακόμα
και τον αμετανόητο.
Αρμονική συμβίωση
Παραλάβαμε το κόκκινο αυτοκίνητο με 6.575 χιλιόμετρα στο οδόμετρο, έχοντας
ήδη οδηγήσει τρία άλλα VTS (το δημοσιογραφικό λευκό, ένα ανθρακί που
ευγενικά μας δάνεισε λίγο καιρό καλός φίλος του περιοδικού, και ένα μπλε
που φέραμε οδικώς από τη Γαλλία).
Και το τέταρτο λοιπόν ήταν ίδιο ακριβώς με τα άλλα τρία σε ρυθμίσεις
ανάρτησης και συστήματος διεύθυνσης, και αυτό το αναφέρουμε για να
υπενθυμίσουμε ότι η φημολογία περί αλλαγής των προδιαγραφών λίγο μετά την
παρουσίαση απλά δεν ισχύει.
Το «δικό μας» κόκκινο αυτοκίνητο είχε περάσει δύσκολη παιδική ηλικία, αφού
ήταν από τα πρώτα δείγματα που δόθηκαν στους δημοσιογράφους για δοκιμή, και
φυσικά όταν το πήραμε στα χέρια μας είχε ήδη περάσει? διάφορα.
Αν εξαιρέσουμε όμως ένα ελαφρύ «χτύπημα» στη δεύτερη ταχύτητα στις γρήγορες
αλλαγές (αποτέλεσμα προφανώς ταλαιπωρίας από επαναλαμβανόμενες μετρήσεις
επιδόσεων), το αυτοκίνητο κατά τα άλλα ήταν ?και παρέμεινε? άψογο. Έξι
μήνες και 15.000 χιλιόμετρα αργότερα, ήταν στην ίδια κατάσταση όπως όταν το
παραλάβαμε, χωρίς ποτέ να έχει χρειαστεί την έκτακτη επέμβαση συνεργείου,
και χωρίς να μας έχει αιφνιδιάσει με οποιοδήποτε απρόοπτο.
Πέρα από τα καθιερωμένα των σέρβις, το μόνο κακό που αξίζει να αναφέρουμε
είναι ότι στο σέρβις των 15.000 χλμ. διαπιστώθηκε ότι το μεσαίο κομμάτι της
εξάτμισης είχε αρχίσει να τρυπάει και η αντικατάστασή του κόστισε (μαζί με
εργασία και Φ.Π.Α.) 33.225 δρχ.
Η κατανάλωση της βενζίνης κυμάνθηκε από 7,8 έως 11,9 λτ/100 χλμ, με μέση
τιμή λίγο πάνω από τα 10 λτ/100 χλμ, και αυτές οι τιμές μας δίνουν μία
ακόμη ευκαιρία να απονείμουμε εύφημο μνεία στους μηχανικούς αλλά και στις
δυνατότητες της σύγχρονης τεχνολογίας. Αν λέγατε σε κάποιον πριν από
δεκαπέντε χρόνια ότι στα μέσα της δεκαετίας του ?90 θα υπάρχει ένας
κινητήρας 1.600 κ.εκ και 120 ίππων με μέση κατανάλωση τόσο χαμηλή, σίγουρα
θα σας κοίταζε περίεργα και θα έτρεχε τρομαγμένος να χαρεί ό,τι προλαβαίνει
από τον εντελώς αντιοικολογικό του «πύραυλο» με τα διπλά καρμπιρατέρ και
τις ελεύθερες εξατμίσεις.
Και όμως, να που η σημερινή τεχνολογία μπορεί να προσφέρει αυτοκίνητα που,
χωρίς να καίνε υπερβολικό καύσιμο, χωρίς να εκπέμπουν υπερβολικά καυσαέρια,
αλλά και χωρίς να κάνουν υπερβολικό θόρυβο, προσφέρουν ακόμα καλύτερες
επιδόσεις αλλά και άνεση, ασφάλεια και ευχρηστία, και όλα αυτά σε λογικό
κόστος!
Βελτιώσεις!
Χωρίς να χρειαστεί να επεκταθούμε πολύ, αρκεί να πούμε ότι, αν το
αυτοκίνητο ήταν δικό μας, δε θα καταφεύγαμε σε ριζικές λύσεις σε κανέναν
τομέα.
Κατ? αρχάς οποιαδήποτε επέμβαση στο συγκεκριμένο κινητήρα απαγορεύεται διά
ροπάλου. Όταν διαθέτεις τον καλύτερο κινητήρα της κατηγορίας στα 1.600
κ.εκ. και επιχειρείς να τον «πειράξεις», τότε μάλλον πας γυρεύοντας για
προβλήματα.
Αντίστοιχα, ο συνδυασμός τροχών και ελαστικών δεν έχει απολύτως κανένα λόγο
να αλλαχθεί, όπως και είναι σίγουρα κακή ιδέα να αλλάξει κανείς ελατήρια
στην ανάρτηση και να χαμηλώσει το αυτοκίνητο, αφού η εξαιρετική άνεση στο
γρήγορο ταξίδι θα πάει περίπατο.
Το μόνο που θεωρούμε άξιο μελέτης είναι τα αμορτισέρ, και αυτό κυρίως για
να διορθωθεί η λίγο άτσαλη συμπεριφορά του Σαξό VTS στα όρια της πρόσφυσης.
Τα φαινόμενα αυτά παρουσιάζονται κυρίως σε άσφαλτο κακής ποιότητας, και
έχουν άμεση σχέση με το βύθισμα του εμπρός μέρους κατά το φρενάρισμα και
την αρχή της στροφής.
Τοποθετώντας λοιπόν λίγο πιο σκληρά αμορτισέρ εμπρός (και ειδικά πιο σφιχτά
στη φάση της συμπίεσης), το αυτοκίνητο πιστεύουμε ότι βελτιώνεται. Δεν
κάνουμε τους έξυπνους απέναντι στους γάλλους μηχανικούς, αλλά σίγουρα άλλη
η γαλλική άσφαλτος που ανανεώνεται ανά εξάμηνο, και άλλη η ελληνική που δεν
ανανεώνεται ούτε ανά εξαετία! Η λύση των κίτρινων ΚΟΝΙ που δοκιμάσαμε μας
άφησε απόλυτα ικανοποιημένους και τη συστήνουμε ανεπιφύλακτα (χωρίς αυτό να
σημαίνει ότι είναι και η μοναδική), τονίζοντας όμως και πάλι ότι η πρότασή
μας αφορά τα ελατήρια και το ύψος της ανάρτησης που έχει επιλέξει το
εργοστάσιο.
Πέρα από την ανάρτηση, αυτό που πραγματικά θα προτείναμε αν κανείς έχει την
οικονομική δυνατότητα να προχωρήσει σε πολυτέλειες, είναι η αντικατάσταση
των δύο εμπρός καθισμάτων με δύο καλά ανακλινόμενα καθίσματα μπάκετ. Τα
καθίσματα του εργοστασίου προσφέρουν μέτρια πλευρική στήριξη στις στροφές,
ενώ είναι και πολύ μαλακά στην πλάτη οπότε κουράζουν τη μέση στα μεγάλα
ταξίδια. Με συνολικό κόστος περίπου 300.000 δρχ, μπορείτε να τοποθετήσετε
δύο καθίσματα REC της OMP, βελτιώνοντας σημαντικά τη θέση οδήγησης και κατ?
επέκτασιν την οδηγική απόλαυση του Σαξό. Ας σημειωθεί ότι παρόμοιες
προτάσεις διαθέτουν και άλλες εταιρίες, όπως η Sparco και η Jamex.
Μας έπεισε?
Δε χρειάζεται να επαναλάβουμε όσα αναφέραμε και παραπάνω: είναι σαφές ότι
το Σαξό VTS μας έπεισε, όπως άλλωστε έπεισε και τόσο πολλούς αγοραστές που
το έχουν ήδη προτιμήσει και το χαίρονται. Για όσους δεν πείστηκαν, «περί
ορέξεως?» κ.λπ, και πάντα υπάρχουν άλλες λύσεις.
Και αν ακόμα όμως το συγκεκριμένο αυτοκίνητο δε θα ήταν η επιλογή σου, δεν
μπορείς παρά να σεβαστείς την ολοκληρωμένη και ποιοτική σχεδίαση ενός
αυτοκινήτου που επιπλέον σηματοδοτεί και την οριστική ενηλικίωση της
Σιτροέν._4Τ.